Odpowiedź na pytanie „jak zaliczać, jak księgować wpłaty dłużnika?” z pozoru wydaje się nie nastręczać problemów. Przepis art. 451 kc wydaje się być jasny. Ale z doświadczenia wiem, że wielu przedsiębiorców czy też ich księgowi powielają jeden schemat: wpłaty jakkolwiekby nie były opisane zaliczają na faktury najstarsze.
Jak może to skomplikować sytuację wie tylko ten kto się sparzył i w procesie o zapłatę boleśnie uświadomiono mu, że faktury których zapłaty dochodzi są rozliczone – bo tak wskazał w tytule przelewu dłużnik, zaś roszczenia z faktur na które wierzyciel nieprawidłowo zaliczył wpłaty – przedawniły się.
Niedawno w jednym procesie, tknęło mnie aby sprawdzić poprawność podawanych przez wierzyciela informacji dotyczących zaliczania wpłat dokonywanych przez dłużnika. Po przesłaniu mi skanów przelewów okazało się, że dłużnik opisywał każdą wpłatę. W większości przelewów wskazywał faktury najstarsze wskazane w pozwie, jednak w kilku przelewach wskazał faktury nie objęte pozwem. Oczywiście księgowość wierzyciela wszystkie wpłaty zaliczyła na faktury najstarsze.
Jak zatem prawidłowo zaliczać wpłaty dłużnika?
Jakie są w tym zakresie granice uprawnień dłużnika dokonującego wpłaty i otrzymującego ją wierzyciela?
O kolejności zaliczania wpłat dłużnika stanowi przepis art. 451 kodeksu cywilnego
§1. Dłużnik mający względem tego samego wierzyciela kilka długów tego samego rodzaju może przy spełnieniu świadczenia wskazać, który dług chce zaspokoić. Jednakże to, co przypada na poczet danego długu, wierzyciel może przede wszystkim zaliczyć na związane z tym długiem zaległe należności uboczne oraz na zalegające świadczenia główne.
§2. Jeżeli dłużnik nie wskazał, który z kilku długów chce zaspokoić, a przyjął pokwitowanie, w którym wierzyciel zaliczył otrzymane świadczenie na poczet jednego z tych długów, dłużnik nie może już żądać zaliczenia na poczet innego długu.
§ 3. W braku oświadczenia dłużnika lub wierzyciela spełnione świadczenie zalicza się przede wszystkim na poczet długu wymagalnego, a jeżeli jest kilka długów wymagalnych – na poczet najdawniej wymagalnego.