W dniu dzisiejszym (7 lipca 2016) Sąd Najwyższy podjął uchwałę niecierpliwie oczekiwaną przez wszystkich chyba uczestników postępowania egzekucyjnego. Pochylał się mianowicie nad zagadnieniem prawnym o którym już pisałem: czy komornik sądowy określając wysokość kosztów postępowania egzekucyjnego uprawniony jest do powiększenia opłaty egzekucyjnej o kwotę podatku VAT?
Uchwała III CZP 34/16 została podjęta w składzie 3 sędziów Sądu Najwyższego a jej treść jest następująca
Komornik sądowy, określając wysokość kosztów postępowania egzekucyjnego, nie może podwyższyć opłaty egzekucyjnej, ustalonej na podstawie art. 49 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (jedn. tekst: Dz.U. z 2015 r., poz. 790 ze zm.), o stawkę podatku od towarów i usług.
Przypomnę że do końca września ubiegłego roku czynności komorników były zwolnione z VAT zaś od 1 października 2015 zostały nimi objęte. Otwartą pozostawała kwestia kto ma finansować 23% podatku VAT: czy powinny obciążać tego kto jest do uiszczenia opłaty egzekucyjnej, czy są to koszty celowego prowadzenia egzekucji jakie ponosi dłużnik, czy ten ciężar ponosić powinien komornik?
Innymi słowy z czyjej kieszeni ma być finansowany VAT: komornika czy dłużnika?
Dzisiejsza uchwała rozstrzygnęła sprzeczne interpretacje na niekorzyść komorników.
Cóż to oznacza dla wierzycieli: mniejsze kancelarie komornicze – zwłaszcza te spoza dużych ośrodków mogą mieć problem udźwignięciem kosztów funkcjonowania – co nie wróży dobrze skuteczności egzekucji.
Na pojawienie się uzasadnienia ww. uchwały trzeba będzie jeszcze ale jeśli chciałbyś zapoznać się z uzasadnieniem przedstawionego zagadnienia prawnego kliknij tutaj.(jest interesujące gdyż przedstawia także argumenty komorników)
Jeśli interesuje Cię ta kwestia zapoznaj się także z tym wpisem